Sprawdzoną, niechirurgiczną metodą intensywnej regeneracji skóry jest stosowana od ponad 50 lat mezoterapia. Początkowo była wykorzystywana w leczeniu schorzeń neurologicznych, migreny, żylaków i chorób płuc. Medycyna estetyczna i dermatologia sięgnęła po tę metodę w latach 70. XX w.
Podstawowym założeniem mezoterapii jest wprowadzenie najmniejszej możliwej dawki leków bezpośrednio w tkankę śródskórną – w miejsce dotknięte zmianami. Do kuracji wykorzystywane są leki konwencjonalne, botaniczne lub homeopatyczne. Mezoterapia pozwala na stosowanie mniejszej ilości substancji leczniczych, niż ma to miejsce w przypadku leków doustnych lub stosowanych zewnętrznie na skórę, a równocześnie osiąganie lepszych rezultatów[1].
Mezoterapia to „zastrzyk energii”
Mezoterapia, dzięki głębokiemu odżywianiu i nawilżaniu, przyczynia się do poprawy wyglądu skóry, regeneruje ją i odmładza. Koktajle mezoterapeutyczne poprawiają mikrokrążenie oraz usprawniają metabolizm komórek. Terapia wykorzystywana jest w odmładzaniu, leczeniu cellulitu i rozstępów oraz w leczeniu i profilaktyce łysienia. Transport substancji odżywczych bezpośrednio w dotknięte chorobą miejsce jest dla organizmu dosłownym „zastrzykiem energii”. Pod jego wpływem osłabione komórki zostają pobudzone do intensywnej pracy i samoregeneracji.